沛公歌

沛公歌原文：

本词作于1088年，当时西夏屡犯边界，词人以侍卫武官之阶出任和州管界巡检，目睹朝廷对西夏所抱的屈辱态度，十分不满，但他人微(...)
强秦雄霸占咸阳，斗宝临潼拱上邦。壮士纷纷施勇烈，威名赳赳自昭彰。某乃秦姬辇是也，今在秦昭公手下为上将。方今春秋之世，秦为上国，十一国都来进贡。惟有东齐，三年不行进贡。听知的倚仗钟无盐英雄智勇，某今将这对玉连环前往东齐，单奈无盐，若解开玉环，休兵罢战，若解不开，统兵前去，征伐不进贡之罪，未为晚矣。令人！唤将虎白长来。理会的。虎白长安在？某乃虎白长是也。正操练人马，大人呼唤，不知有甚事，须索走一遭去。可早来到也。令人，报复去，道白长来了也。理会的。喏！报的元帅得知，有虎白长来了也。着他过来。理会的。过去。元帅唤小将那里使用？唤你来不为别，差你为使命，将着一对玉连环，前往东齐国，奈他解开这玉连环，俺秦国免他进贡，他若解不开，俺便统兵征伐。小心在意，疾去早来。老子也，与这么一个差使！则今日辞别了元帅，直至齐邦，走一遭去。差使不寻常，星夜到齐邦；解开玉连环，生死我都当。虎白长去了也，若回来时，自有主意。西秦姬辇世间无，勇跃寰中大丈夫。慢说晏婴多巧计，休言贤女有机谋。玉环进往东齐去，解不开时激恼吾；兵至辽关则一阵，东齐一国属秦都。先祖受封居范阳，兵强将勇立家邦。一任周初分疆土，修文演武用贤良。某乃大将孙操是也，乃孙武子之后。某习祖父之兵法，久居范阳，佐于燕公子麾下，保守无虞。颇奈东齐无礼，倚仗兵多将广，自称大国。某心中不忿，造蒲琴一张，此琴有金微玉轸，凤沼龙池，上面制蒲弦七条。今差使命，送至临淄，若弹响蒲琴，齐为上邦，若弹不响蒲琴，齐为下邦。倘若不允，然后领兵征伐，未为晚矣。令人！与我唤将孙仿来者。理会的。孙仿安在？小人是孙仿，一生则说谎。听的父亲叫，看他胡厮嚷。来也，来也！恰才拾马粪来家。自家孙仿是也，乃孙操次男。父亲呼唤，不知有甚事，须索走一遭去。来到也。报复去，道有三合来了也。理会的。喏！报的将军得知，有三舍来了也。着他过来。理会的。着过去。父亲，唤您孩儿那厢使用？孙仿，唤你来别无甚事，颇奈东齐无礼，累次侵扰邻邦。你将这张蒲琴，直至(...)
这首诗最出彩的地方是“一枝春”，耐人寻味，引人联想。诗人善于炼字，不直言梅，而作“一枝春”，读来我们眼前仿佛出现了春光明媚，春到江南，梅绽枝头的美好图景。以致“一枝春”后来成为梅花的代名词，对后世的诗文有深远的影响。这一字，使全诗意境全出，梅花是江南报春之花，折梅寄友，礼轻情义重，它带给远方朋友的是江南春天的浓浓气息，是迎春吐艳的美好祝愿，也是诗人与远方挚友同享春意的最好表达。
就如今辞了长者，若王澄异日发达时，此恩必当重报也。王伯清去了也，孩儿，我与你说未了，早有这等穷薄的来，咱赍助他些盘缠，岂非美事。更有一件心上事，你与我办者。再有甚么事？你与我盖造池亭园馆一所，我要每日散心悦情。世间万事，总是一场春梦，想我为人在世，此心足矣。您儿谨依尊命也。
下阕“胜绝”是对上阕的概括。景物美极了，而“愁亦绝(...)
颔联承上“落”意，从时空角度深入描绘了落花的全过程，极缠绵悱恻之致。出句描写落花飞动的舞姿。“更作”二字个性鲜明，感情强烈。“飘飘兮若流风之回雪”（《洛神赋》），其态可掬，“悲回风之摇蕙兮，心冤结而内伤”（《楚辞·九章·悲回风》），情状悲哀。对句写花终于落地之后，在地上仍不甘香消玉殒，虽已着地，仍不失红粉佳人的美容。其执着之情，从“犹成”两字中渗透出来。“半面妆”用的是梁元帝徐妃的典故。此两句不仅刻画落花尽态极妍，栩栩如生，而且融入了诗人自己深沉的感受，一往情深，不能自已。(...)
“落日”二句直承次句，生动形象地表现出诗人积极用世的精神。《周易》云：“君子以自强不息。”这恰好说明：次句的腐儒，并非纯是诗人对自己的鄙薄。上联明明写了永夜、孤月，本联的落日，就决不是写实景，而是用作比喻。黄生指出：“落日乃借喻暮齿”，是咏怀而非写景。否则一首律诗中，既见孤月，又见落日，是自相矛盾的。他的话很有道理。落日相当于“日薄西山”的意思。“落日”句的本意，就是“暮年心犹壮”。它和曹操“烈士暮年，壮心不已”（《步出夏门行·龟虽寿》）的诗意，是一致的。就律诗格式说，此联用的是借对法。“落日”与“秋风”相对，但“落日”实(...)
词前有序。序前半篇写山阳之壮观。女须同女媭，指姐姐，白石幼年即住在姐姐家，在汉阳之山阳村，太白湖、云梦泽（代指湖泊群）环抱左右。春水生时，连几千里。冬寒水退，荒草接天。后半篇写游赏之快乐。丙午即公元1186年（淳熙十三年），这年秋天，词人与外甥（名安）昼则荡舟采菱，夜则举火捕兔（罝，捕兔网），(...)
自家赛卢医的便是。自从拐将这个妇人来，他百般的不肯顺我，更待干罢！白日里五十棍，到晚也五十棍，每日着他打水浇畦，我直折倒死他。春香，我如今吃杯酒去，回来打死你也！自从被这贼汉拐将我来，为我不随顺他，朝打暮骂，着我打水浇畦。我待要告他，争奈走不出去。似此怎了也！自家杨兴祖的便是。自拜别了母亲，得了王脩然大人一封信，见了兀里不罕元帅，看罢书呈，元帅大喜，不着我做散军，就着我做领军的头目。托祖宗馀荫，到于阵上，三箭成功，做了金牌上千户。我今元帅跟前，告了限期，回家探望母亲去。小校，远远的是一眼井儿，就着妇人的水桶。与我饮马者。兀的不是杨大？兀的不是大嫂？大嫂，你怎生到这里来？自从你当军去了，俺娘家取我拆洗衣服，小叔叔送我到半路里回家去，谁想撞见贼汉，他唤做甚么赛卢医，强要我为妻，见我不随顺他，他将我朝打暮骂，着我每日打水浇畦。今日幸遇着你，须与我这受苦的春香做主。原来有这般勾当！那贼汉那里？他便来也。恰才饮酒回来，我看这妇人挑水不曾？杨大，兀的不是那贼汉来了也！小校，与我拿住这厮！我试问他咱。兀那厮，这妇人是谁？是我的老婆。是我的浑家，你如何拐将来？是你的老婆？这等呵，我可也原封不动，送还你罢。这厮无理，拐带良人妻子，拿去开封府里见王脩然大人去来。王法条条诛滥官，为官清正万民安。民间若有冤情事，请把势剑金牌仔细看。老夫大兴府尹王脩然。自迁军回来，累加官职，赐与我势剑金牌，先斩后奏，专一体察滥官污吏，采访孝子顺孙。今日来到这河南府审囚刷卷。我为那西军庄杨氏那一家儿贤孝，我在郎主跟前，保奏过了。领郎主的命，着我封赠那一家儿去也。(...)
送君如昨日，檐前露已团。

沛公歌拼音解读：

běn cí zuò yú 1088nián ，dāng shí xī xià lǚ fàn biān jiè ，cí rén yǐ shì wèi wǔ guān zhī jiē chū rèn hé zhōu guǎn jiè xún jiǎn ，mù dǔ cháo tíng duì xī xià suǒ bào de qū rǔ tài dù ，shí fèn bú mǎn ，dàn tā rén wēi (...)
qiáng qín xióng bà zhàn xián yáng ，dòu bǎo lín tóng gǒng shàng bāng 。zhuàng shì fēn fēn shī yǒng liè ，wēi míng jiū jiū zì zhāo zhāng 。mǒu nǎi qín jī niǎn shì yě ，jīn zài qín zhāo gōng shǒu xià wéi shàng jiāng 。fāng jīn chūn qiū zhī shì ，qín wéi shàng guó ，shí yī guó dōu lái jìn gòng 。wéi yǒu dōng qí ，sān nián bú háng jìn gòng 。tīng zhī de yǐ zhàng zhōng wú yán yīng xióng zhì yǒng ，mǒu jīn jiāng zhè duì yù lián huán qián wǎng dōng qí ，dān nài wú yán ，ruò jiě kāi yù huán ，xiū bīng bà zhàn ，ruò jiě bú kāi ，tǒng bīng qián qù ，zhēng fá bú jìn gòng zhī zuì ，wèi wéi wǎn yǐ 。lìng rén ！huàn jiāng hǔ bái zhǎng lái 。lǐ huì de 。hǔ bái zhǎng ān zài ？mǒu nǎi hǔ bái zhǎng shì yě 。zhèng cāo liàn rén mǎ ，dà rén hū huàn ，bú zhī yǒu shèn shì ，xū suǒ zǒu yī zāo qù 。kě zǎo lái dào yě 。lìng rén ，bào fù qù ，dào bái zhǎng lái le yě 。lǐ huì de 。nuò ！bào de yuán shuài dé zhī ，yǒu hǔ bái zhǎng lái le yě 。zhe tā guò lái 。lǐ huì de 。guò qù 。yuán shuài huàn xiǎo jiāng nà lǐ shǐ yòng ？huàn nǐ lái bú wéi bié ，chà nǐ wéi shǐ mìng ，jiāng zhe yī duì yù lián huán ，qián wǎng dōng qí guó ，nài tā jiě kāi zhè yù lián huán ，ǎn qín guó miǎn tā jìn gòng ，tā ruò jiě bú kāi ，ǎn biàn tǒng bīng zhēng fá 。xiǎo xīn zài yì ，jí qù zǎo lái 。lǎo zǐ yě ，yǔ zhè me yī gè chà shǐ ！zé jīn rì cí bié le yuán shuài ，zhí zhì qí bāng ，zǒu yī zāo qù 。chà shǐ bú xún cháng ，xīng yè dào qí bāng ；jiě kāi yù lián huán ，shēng sǐ wǒ dōu dāng 。hǔ bái zhǎng qù le yě ，ruò huí lái shí ，zì yǒu zhǔ yì 。xī qín jī niǎn shì jiān wú ，yǒng yuè huán zhōng dà zhàng fū 。màn shuō yàn yīng duō qiǎo jì ，xiū yán xián nǚ yǒu jī móu 。yù huán jìn wǎng dōng qí qù ，jiě bú kāi shí jī nǎo wú ；bīng zhì liáo guān zé yī zhèn ，dōng qí yī guó shǔ qín dōu 。xiān zǔ shòu fēng jū fàn yáng ，bīng qiáng jiāng yǒng lì jiā bāng 。yī rèn zhōu chū fèn jiāng tǔ ，xiū wén yǎn wǔ yòng xián liáng 。mǒu nǎi dà jiāng sūn cāo shì yě ，nǎi sūn wǔ zǐ zhī hòu 。mǒu xí zǔ fù zhī bīng fǎ ，jiǔ jū fàn yáng ，zuǒ yú yàn gōng zǐ huī xià ，bǎo shǒu wú yú 。pō nài dōng qí wú lǐ ，yǐ zhàng bīng duō jiāng guǎng ，zì chēng dà guó 。mǒu xīn zhōng bú fèn ，zào pú qín yī zhāng ，cǐ qín yǒu jīn wēi yù zhěn ，fèng zhǎo lóng chí ，shàng miàn zhì pú xián qī tiáo 。jīn chà shǐ mìng ，sòng zhì lín zī ，ruò dàn xiǎng pú qín ，qí wéi shàng bāng ，ruò dàn bú xiǎng pú qín ，qí wéi xià bāng 。tǎng ruò bú yǔn ，rán hòu lǐng bīng zhēng fá ，wèi wéi wǎn yǐ 。lìng rén ！yǔ wǒ huàn jiāng sūn fǎng lái zhě 。lǐ huì de 。sūn fǎng ān zài ？xiǎo rén shì sūn fǎng ，yī shēng zé shuō huǎng 。tīng de fù qīn jiào ，kàn tā hú sī rǎng 。lái yě ，lái yě ！qià cái shí mǎ fèn lái jiā 。zì jiā sūn fǎng shì yě ，nǎi sūn cāo cì nán 。fù qīn hū huàn ，bú zhī yǒu shèn shì ，xū suǒ zǒu yī zāo qù 。lái dào yě 。bào fù qù ，dào yǒu sān hé lái le yě 。lǐ huì de 。nuò ！bào de jiāng jun1 dé zhī ，yǒu sān shě lái le yě 。zhe tā guò lái 。lǐ huì de 。zhe guò qù 。fù qīn ，huàn nín hái ér nà xiāng shǐ yòng ？sūn fǎng ，huàn nǐ lái bié wú shèn shì ，pō nài dōng qí wú lǐ ，lèi cì qīn rǎo lín bāng 。nǐ jiāng zhè zhāng pú qín ，zhí zhì (...)
zhè shǒu shī zuì chū cǎi de dì fāng shì “yī zhī chūn ”，nài rén xún wèi ，yǐn rén lián xiǎng 。shī rén shàn yú liàn zì ，bú zhí yán méi ，ér zuò “yī zhī chūn ”，dú lái wǒ men yǎn qián fǎng fó chū xiàn le chūn guāng míng mèi ，chūn dào jiāng nán ，méi zhàn zhī tóu de měi hǎo tú jǐng 。yǐ zhì “yī zhī chūn ”hòu lái chéng wéi méi huā de dài míng cí ，duì hòu shì de shī wén yǒu shēn yuǎn de yǐng xiǎng 。zhè yī zì ，shǐ quán shī yì jìng quán chū ，méi huā shì jiāng nán bào chūn zhī huā ，shé méi jì yǒu ，lǐ qīng qíng yì zhòng ，tā dài gěi yuǎn fāng péng yǒu de shì jiāng nán chūn tiān de nóng nóng qì xī ，shì yíng chūn tǔ yàn de měi hǎo zhù yuàn ，yě shì shī rén yǔ yuǎn fāng zhì yǒu tóng xiǎng chūn yì de zuì hǎo biǎo dá 。
jiù rú jīn cí le zhǎng zhě ，ruò wáng chéng yì rì fā dá shí ，cǐ ēn bì dāng zhòng bào yě 。wáng bó qīng qù le yě ，hái ér ，wǒ yǔ nǐ shuō wèi le ，zǎo yǒu zhè děng qióng báo de lái ，zán jī zhù tā xiē pán chán ，qǐ fēi měi shì 。gèng yǒu yī jiàn xīn shàng shì ，nǐ yǔ wǒ bàn zhě 。zài yǒu shèn me shì ？nǐ yǔ wǒ gài zào chí tíng yuán guǎn yī suǒ ，wǒ yào měi rì sàn xīn yuè qíng 。shì jiān wàn shì ，zǒng shì yī chǎng chūn mèng ，xiǎng wǒ wéi rén zài shì ，cǐ xīn zú yǐ 。nín ér jǐn yī zūn mìng yě 。
xià què “shèng jué ”shì duì shàng què de gài kuò 。jǐng wù měi jí le ，ér “chóu yì jué (...)
hàn lián chéng shàng “luò ”yì ，cóng shí kōng jiǎo dù shēn rù miáo huì le luò huā de quán guò chéng ，jí chán mián fěi cè zhī zhì 。chū jù miáo xiě luò huā fēi dòng de wǔ zī 。“gèng zuò ”èr zì gè xìng xiān míng ，gǎn qíng qiáng liè 。“piāo piāo xī ruò liú fēng zhī huí xuě ”（《luò shén fù 》），qí tài kě jū ，“bēi huí fēng zhī yáo huì xī ，xīn yuān jié ér nèi shāng ”（《chǔ cí ·jiǔ zhāng ·bēi huí fēng 》），qíng zhuàng bēi āi 。duì jù xiě huā zhōng yú luò dì zhī hòu ，zài dì shàng réng bú gān xiāng xiāo yù yǔn ，suī yǐ zhe dì ，réng bú shī hóng fěn jiā rén de měi róng 。qí zhí zhe zhī qíng ，cóng “yóu chéng ”liǎng zì zhōng shèn tòu chū lái 。“bàn miàn zhuāng ”yòng de shì liáng yuán dì xú fēi de diǎn gù 。cǐ liǎng jù bú jǐn kè huà luò huā jìn tài jí yán ，xǔ xǔ rú shēng ，ér qiě róng rù le shī rén zì jǐ shēn chén de gǎn shòu ，yī wǎng qíng shēn ，bú néng zì yǐ 。(...)
“luò rì ”èr jù zhí chéng cì jù ，shēng dòng xíng xiàng dì biǎo xiàn chū shī rén jī jí yòng shì de jīng shén 。《zhōu yì 》yún ：“jun1 zǐ yǐ zì qiáng bú xī 。”zhè qià hǎo shuō míng ：cì jù de fǔ rú ，bìng fēi chún shì shī rén duì zì jǐ de bǐ báo 。shàng lián míng míng xiě le yǒng yè 、gū yuè ，běn lián de luò rì ，jiù jué bú shì xiě shí jǐng ，ér shì yòng zuò bǐ yù 。huáng shēng zhǐ chū ：“luò rì nǎi jiè yù mù chǐ ”，shì yǒng huái ér fēi xiě jǐng 。fǒu zé yī shǒu lǜ shī zhōng ，jì jiàn gū yuè ，yòu jiàn luò rì ，shì zì xiàng máo dùn de 。tā de huà hěn yǒu dào lǐ 。luò rì xiàng dāng yú “rì báo xī shān ”de yì sī 。“luò rì ”jù de běn yì ，jiù shì “mù nián xīn yóu zhuàng ”。tā hé cáo cāo “liè shì mù nián ，zhuàng xīn bú yǐ ”（《bù chū xià mén háng ·guī suī shòu 》）de shī yì ，shì yī zhì de 。jiù lǜ shī gé shì shuō ，cǐ lián yòng de shì jiè duì fǎ 。“luò rì ”yǔ “qiū fēng ”xiàng duì ，dàn “luò rì ”shí (...)
cí qián yǒu xù 。xù qián bàn piān xiě shān yáng zhī zhuàng guān 。nǚ xū tóng nǚ xū ，zhǐ jiě jiě ，bái shí yòu nián jí zhù zài jiě jiě jiā ，zài hàn yáng zhī shān yáng cūn ，tài bái hú 、yún mèng zé （dài zhǐ hú bó qún ）huán bào zuǒ yòu 。chūn shuǐ shēng shí ，lián jǐ qiān lǐ 。dōng hán shuǐ tuì ，huāng cǎo jiē tiān 。hòu bàn piān xiě yóu shǎng zhī kuài lè 。bǐng wǔ jí gōng yuán 1186nián （chún xī shí sān nián ），zhè nián qiū tiān ，cí rén yǔ wài shēng （míng ān ）zhòu zé dàng zhōu cǎi líng ，yè zé jǔ huǒ bǔ tù （jū ，bǔ tù wǎng ），(...)
zì jiā sài lú yī de biàn shì 。zì cóng guǎi jiāng zhè gè fù rén lái ，tā bǎi bān de bú kěn shùn wǒ ，gèng dài gàn bà ！bái rì lǐ wǔ shí gùn ，dào wǎn yě wǔ shí gùn ，měi rì zhe tā dǎ shuǐ jiāo qí ，wǒ zhí shé dǎo sǐ tā 。chūn xiāng ，wǒ rú jīn chī bēi jiǔ qù ，huí lái dǎ sǐ nǐ yě ！zì cóng bèi zhè zéi hàn guǎi jiāng wǒ lái ，wéi wǒ bú suí shùn tā ，cháo dǎ mù mà ，zhe wǒ dǎ shuǐ jiāo qí 。wǒ dài yào gào tā ，zhēng nài zǒu bú chū qù 。sì cǐ zěn le yě ！zì jiā yáng xìng zǔ de biàn shì 。zì bài bié le mǔ qīn ，dé le wáng yǒu rán dà rén yī fēng xìn ，jiàn le wū lǐ bú hǎn yuán shuài ，kàn bà shū chéng ，yuán shuài dà xǐ ，bú zhe wǒ zuò sàn jun1 ，jiù zhe wǒ zuò lǐng jun1 de tóu mù 。tuō zǔ zōng yú yīn ，dào yú zhèn shàng ，sān jiàn chéng gōng ，zuò le jīn pái shàng qiān hù 。wǒ jīn yuán shuài gēn qián ，gào le xiàn qī ，huí jiā tàn wàng mǔ qīn qù 。xiǎo xiào ，yuǎn yuǎn de shì yī yǎn jǐng ér ，jiù zhe fù rén de shuǐ tǒng 。yǔ wǒ yǐn mǎ zhě 。wū de bú shì yáng dà ？wū de bú shì dà sǎo ？dà sǎo ，nǐ zěn shēng dào zhè lǐ lái ？zì cóng nǐ dāng jun1 qù le ，ǎn niáng jiā qǔ wǒ chāi xǐ yī fú ，xiǎo shū shū sòng wǒ dào bàn lù lǐ huí jiā qù ，shuí xiǎng zhuàng jiàn zéi hàn ，tā huàn zuò shèn me sài lú yī ，qiáng yào wǒ wéi qī ，jiàn wǒ bú suí shùn tā ，tā jiāng wǒ cháo dǎ mù mà ，zhe wǒ měi rì dǎ shuǐ jiāo qí 。jīn rì xìng yù zhe nǐ ，xū yǔ wǒ zhè shòu kǔ de chūn xiāng zuò zhǔ 。yuán lái yǒu zhè bān gōu dāng ！nà zéi hàn nà lǐ ？tā biàn lái yě 。qià cái yǐn jiǔ huí lái ，wǒ kàn zhè fù rén tiāo shuǐ bú céng ？yáng dà ，wū de bú shì nà zéi hàn lái le yě ！xiǎo xiào ，yǔ wǒ ná zhù zhè sī ！wǒ shì wèn tā zán 。wū nà sī ，zhè fù rén shì shuí ？shì wǒ de lǎo pó 。shì wǒ de hún jiā ，nǐ rú hé guǎi jiāng lái ？shì nǐ de lǎo pó ？zhè děng hē ，wǒ kě yě yuán fēng bú dòng ，sòng hái nǐ bà 。zhè sī wú lǐ ，guǎi dài liáng rén qī zǐ ，ná qù kāi fēng fǔ lǐ jiàn wáng yǒu rán dà rén qù lái 。wáng fǎ tiáo tiáo zhū làn guān ，wéi guān qīng zhèng wàn mín ān 。mín jiān ruò yǒu yuān qíng shì ，qǐng bǎ shì jiàn jīn pái zǎi xì kàn 。lǎo fū dà xìng fǔ yǐn wáng yǒu rán 。zì qiān jun1 huí lái ，lèi jiā guān zhí ，cì yǔ wǒ shì jiàn jīn pái ，xiān zhǎn hòu zòu ，zhuān yī tǐ chá làn guān wū lì ，cǎi fǎng xiào zǐ shùn sūn 。jīn rì lái dào zhè hé nán fǔ shěn qiú shuā juàn 。wǒ wéi nà xī jun1 zhuāng yáng shì nà yī jiā ér xián xiào ，wǒ zài láng zhǔ gēn qián ，bǎo zòu guò le 。lǐng láng zhǔ de mìng ，zhe wǒ fēng zèng nà yī jiā ér qù yě 。(...)
sòng jun1 rú zuó rì ，yán qián lù yǐ tuán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

送君如昨日，檐前露已团。
颔联承上“落”意，从时空角度深入描绘了落花的全过程，极缠绵悱恻之致。出句描写落花飞动的舞姿。“更作”二字个性鲜明，感情强烈。“飘飘兮若流风之回雪”（《洛神赋》），其态可掬，“悲回风之摇蕙兮，心冤结而内伤”（《楚辞·九章·悲回风》），情状悲哀。对句写花终于落地之后，在地上仍不甘香消玉殒，虽已着地，仍不失红粉佳人的美容。其执着之情，从“犹成”两字中渗透出来。“半面妆”用的是梁元帝徐妃的典故。此两句不仅刻画落花尽态极妍，栩栩如生，而且融入了诗人自己深沉的感受，一往情深，不能自已。(...)

相关赏析

正名龙济山野猿听经
靖安宅里，天天面对着窗前的碧柳，凝眸念远；望驿台前，春意阑珊，花儿纷纷飘落到地面。两处美好的春光，在同一天消尽；此时，家里人思念着出门在外的亲人，出门在外的人一样也思念着家中的亲人。
首联诗人赞扬了古人刻苦做学问精神。颔联是说做学问的艰难。诗的前两句，赞扬了古人刻苦学习的精神以及做学问的艰难。说明只有少年时养成良好的学习习惯，竭尽全力地打好扎实基础，将来才能成就一番事业。诗人从古人做学问入手娓娓道来，其中“无遗力”三个字，(...)
本诗旨在咏叹终南山的宏伟壮观。首联写远景，以艺术的夸张极言山的主峰之高峻和山势之连亘。从取景角度看是仰视与平眺。颌联写近景，身在山中所见，铺叙云气变幻，移步变形。从取景角度看，是回望与入看。颈联描写登上山后在中峰纵目俯瞰，进一步写山之南北辽阔和干岩万壑的千形万态。末联写为了入山穷胜，想投宿山中人家。“隔水”二字点(...)

作者介绍

林荣 林荣，字仲云。合浦（今属广西）人。明宪宗成化十四年（一四七八年）进士。官礼科给事中。曾充册封正使出使满喇加国。卒祀乡贤。明嘉靖《广东通志》卷六二有传。