水龙吟·小沟东接长江

水龙吟·小沟东接长江原文：

这是一首揭露旧中国的黑暗现实、赞美新中国民族大团结的史诗，是旧时代结束、新纪元开始的雄伟钟声。全词首先从联欢晚会的热烈景象触景生情，联想到旧中国的悲惨情景；然后笔锋转而颂扬国庆晚会上的浓烈气氛，喻示了新中国各族人民大团结、共创繁荣局面的美好前景。 上阕是对旧中国长期黑暗统治的揭露与批判。“长夜(...)
后两句运用想象，正面写“思家”。后两句笔锋一转，来个曲笔，不直接写自己如何思家，而是想象家人冬至夜深时分，家人还围坐在灯前，谈论着自己这个远行之人，以此来表现“思家”，使这种思乡之情扩大化，真实感人。其感人之处是：他在思家之时想象出来的那幅情景，却是家里人如何想念自己。这个冬至佳节，由于自己离家远行，所以家里人一定也过得很不愉快。当自己抱膝灯前，想念家人，直想到深夜的时候，家里人大约同样还没有睡，坐在灯前，“说着远行人”。具体“说”了什么，作者并没有指明，这就给读者留下了驰骋想象的广阔天地。每一个享过天伦之乐的人，有过类似经历的人，都可以根据自己的生活体验，想得很多。作者没用华丽的词句，没有玩弄过多的艺术技巧，而用(...)
“几年遭鵩鸟”。西汉贾谊谪居长沙，屋中飞来鵩鸟（即鵩鸟），自认为交了恶运，忧郁而死。李白当时作《放后遇恩不沾》：“独弃长沙国，三年未许回。何时入宣室，更问贾生才？”自比贾生，诗人因此亦以贾生比之。李白卧病当涂以手稿付李阳冰时，作《古风·大雅久不作》压卷，诗中说：“我志在删述，垂辉映千春。希圣如有立，绝笔于获麟。”自比孔子，自伤道穷(...)
“对此间、风物岂无情殷勤说”，既总束上片，又领起下片，由风景人物引发思归怀古之情。换头两句，劝友人休读三国江左史乘《江表传》。该书多记三国吴事迹，原书今已不传，散见于裴松之《三国志》注中。以愤激语调唤起，恰说明感触很深，话题正要转向三国人物。“狂处士”四句，紧承上文，对恃才傲物、招致杀身之祸的祢衡，表示悼惜。祢衡因忠于汉室，曾不受折辱，大骂曹操，曹操不愿承担杀人之名，故意把他遣送给荆州刺史刘表，刘表又把他转送到江夏太守黄祖手下，后被黄祖所杀，葬于汉阳西南沙洲上，因为祢衡曾撰《鹦鹉赋》，有声名，故后人称此洲为鹦鹉洲。“空洲对鹦鹉，苇花萧瑟”，以萧索之景，寓惋惜之情，意在言外。接着笔锋一转，把讥刺的锋芒指向了迫害文士的曹操、黄祖。“不独笑书生争底事，曹公黄祖俱飘忽”。“争底事”，即争何事，意谓书生何苦与此辈纠缠，以惹祸招灾。残害人才的曹操、黄祖，虽能称雄一时，不也归于泯灭了吗！此句流露出苏轼超然物外、随缘自适的人生态度。收尾三句，就眼前指点，转出正意，希望友人超然于风高浪急的政治漩涡之外，(...)
前四句写送别之情，诗人由“过去”想到“现在”，再由“现在”想到“未来”，它本身有个时间的层次。诗从“童稚情亲”依次写来，写到四十年来，“中间消息两茫然”，不接着写相逢和送别，而突然插入“更为后会知何地”。表明看，恍如天外奇峰，劈空飞来。但实际上，“更为后会”，就已逆摄了下文的“忽漫相逢”。因为没有眼前的“忽漫相逢”，诗人是不可能想到将来的“更为后会”的。这句对上句来说，是突接。由于这样的突接，所以能掀起波澜，把诗人感伤离乱的情怀，表现得(...)
“帆落回潮”写傍晚潮回时舟船降帆靠岸，“人归故国”即吴文英重回越王故地。“山椒感慨重游”即在种山山顶心怀感慨再度游观。这三句分别叙述时间、地点，引出感慨。“弓折霜寒，机心已堕沙鸥”，二句紧承感慨抒发。这里是比喻语，借霜冷而弓断，喻南宋末国事日危，自己已经无意于求功立名，“机心已堕沙鸥”是说“机心”不死，即使不用弓箭，沙鸥仍会被自己的猎心惊堕。这典故出自《列子·黄帝篇》的一个故事。说有个人好鸟，经常与鸥鸟同游，一天父亲让他猎取鸥鸟，鸥鸟就舞而不下。意思是说人如果心动于内，禽鸟是会觉察的。梦窗用这一典故是为了表明自己壮心并未真死。下面说：“灯前宝剑清风断，正五湖、雨笠扁舟。”清风是剑名，灯前照看已经折断的清风宝剑，自己却正驾一叶扁舟，头戴青箬笠，身披绿蓑衣，在风雨中遨游五湖。感情沈郁而又放浪形骸，心中自然是有难言隐痛。这里只有五湖游是实笔，其他都是借喻虚笔。结三句：“最无情，岩上闲花，腥染春愁。”这里才暗点题，写到思念文种，说：最无情的亦即最有恨的事，是文种墓石岩上的闲花野草，似乎带有剑下血腥之气，染成一片春愁。腥字下得触目惊心。文种是越王赐剑让他自杀的。作(...)
款段，马行迟缓貌。语出于《后汉书·马援传》“乘下泽车，御款段马”，李贤注：“款犹缓也，言形段迟缓也。”后借指驽马。这里作者实用以指他所骑的毛驴，亦取其“形段迟缓”之意。作者退居江宁时，神宗赐他一匹马，后来马死了，他外出旅游就骑毛驴。“蹇”谓蹇驴。魏泰《东轩笔录》卷十二载，王安石江宁，“筑第于白门外七里，去蒋山亦七里，平日乘一驴，从数僮游诸山寺。欲入城则乘小舫，泛潮沟以行，盖未尝乘马与肩舆也。”这次正是骑毛驴野游，心闲意静，恬然自若，什么升沉得失、尧桀是非，仿佛早抛至九霄云外，其精神超然尘外。定林寺左右，峰(...)
山南山北花撩乱。
这首诗的首联描写在贬谪途中所见的岭南风光，有鲜明的地方色彩。第一句写山水，岭南重峦叠嶂，山溪奔腾湍急，形成不少的支流岔道(...)
＿义冠，貂尾案，鹭鸶＿。时来正恐不免，留滞剑南州。帘卷西州风雨，庭伫百城歌鼓(...)

水龙吟·小沟东接长江拼音解读：

zhè shì yī shǒu jiē lù jiù zhōng guó de hēi àn xiàn shí 、zàn měi xīn zhōng guó mín zú dà tuán jié de shǐ shī ，shì jiù shí dài jié shù 、xīn jì yuán kāi shǐ de xióng wěi zhōng shēng 。quán cí shǒu xiān cóng lián huān wǎn huì de rè liè jǐng xiàng chù jǐng shēng qíng ，lián xiǎng dào jiù zhōng guó de bēi cǎn qíng jǐng ；rán hòu bǐ fēng zhuǎn ér sòng yáng guó qìng wǎn huì shàng de nóng liè qì fēn ，yù shì le xīn zhōng guó gè zú rén mín dà tuán jié 、gòng chuàng fán róng jú miàn de měi hǎo qián jǐng 。 shàng què shì duì jiù zhōng guó zhǎng qī hēi àn tǒng zhì de jiē lù yǔ pī pàn 。“zhǎng yè (...)
hòu liǎng jù yùn yòng xiǎng xiàng ，zhèng miàn xiě “sī jiā ”。hòu liǎng jù bǐ fēng yī zhuǎn ，lái gè qǔ bǐ ，bú zhí jiē xiě zì jǐ rú hé sī jiā ，ér shì xiǎng xiàng jiā rén dōng zhì yè shēn shí fèn ，jiā rén hái wéi zuò zài dēng qián ，tán lùn zhe zì jǐ zhè gè yuǎn háng zhī rén ，yǐ cǐ lái biǎo xiàn “sī jiā ”，shǐ zhè zhǒng sī xiāng zhī qíng kuò dà huà ，zhēn shí gǎn rén 。qí gǎn rén zhī chù shì ：tā zài sī jiā zhī shí xiǎng xiàng chū lái de nà fú qíng jǐng ，què shì jiā lǐ rén rú hé xiǎng niàn zì jǐ 。zhè gè dōng zhì jiā jiē ，yóu yú zì jǐ lí jiā yuǎn háng ，suǒ yǐ jiā lǐ rén yī dìng yě guò dé hěn bú yú kuài 。dāng zì jǐ bào xī dēng qián ，xiǎng niàn jiā rén ，zhí xiǎng dào shēn yè de shí hòu ，jiā lǐ rén dà yuē tóng yàng hái méi yǒu shuì ，zuò zài dēng qián ，“shuō zhe yuǎn háng rén ”。jù tǐ “shuō ”le shí me ，zuò zhě bìng méi yǒu zhǐ míng ，zhè jiù gěi dú zhě liú xià le chí chěng xiǎng xiàng de guǎng kuò tiān dì 。měi yī gè xiǎng guò tiān lún zhī lè de rén ，yǒu guò lèi sì jīng lì de rén ，dōu kě yǐ gēn jù zì jǐ de shēng huó tǐ yàn ，xiǎng dé hěn duō 。zuò zhě méi yòng huá lì de cí jù ，méi yǒu wán nòng guò duō de yì shù jì qiǎo ，ér yòng (...)
“jǐ nián zāo fú niǎo ”。xī hàn jiǎ yì zhé jū zhǎng shā ，wū zhōng fēi lái fú niǎo （jí fú niǎo ），zì rèn wéi jiāo le è yùn ，yōu yù ér sǐ 。lǐ bái dāng shí zuò 《fàng hòu yù ēn bú zhān 》：“dú qì zhǎng shā guó ，sān nián wèi xǔ huí 。hé shí rù xuān shì ，gèng wèn jiǎ shēng cái ？”zì bǐ jiǎ shēng ，shī rén yīn cǐ yì yǐ jiǎ shēng bǐ zhī 。lǐ bái wò bìng dāng tú yǐ shǒu gǎo fù lǐ yáng bīng shí ，zuò 《gǔ fēng ·dà yǎ jiǔ bú zuò 》yā juàn ，shī zhōng shuō ：“wǒ zhì zài shān shù ，chuí huī yìng qiān chūn 。xī shèng rú yǒu lì ，jué bǐ yú huò lín 。”zì bǐ kǒng zǐ ，zì shāng dào qióng (...)
“duì cǐ jiān 、fēng wù qǐ wú qíng yīn qín shuō ”，jì zǒng shù shàng piàn ，yòu lǐng qǐ xià piàn ，yóu fēng jǐng rén wù yǐn fā sī guī huái gǔ zhī qíng 。huàn tóu liǎng jù ，quàn yǒu rén xiū dú sān guó jiāng zuǒ shǐ chéng 《jiāng biǎo chuán 》。gāi shū duō jì sān guó wú shì jì ，yuán shū jīn yǐ bú chuán ，sàn jiàn yú péi sōng zhī 《sān guó zhì 》zhù zhōng 。yǐ fèn jī yǔ diào huàn qǐ ，qià shuō míng gǎn chù hěn shēn ，huà tí zhèng yào zhuǎn xiàng sān guó rén wù 。“kuáng chù shì ”sì jù ，jǐn chéng shàng wén ，duì shì cái ào wù 、zhāo zhì shā shēn zhī huò de mí héng ，biǎo shì dào xī 。mí héng yīn zhōng yú hàn shì ，céng bú shòu shé rǔ ，dà mà cáo cāo ，cáo cāo bú yuàn chéng dān shā rén zhī míng ，gù yì bǎ tā qiǎn sòng gěi jīng zhōu cì shǐ liú biǎo ，liú biǎo yòu bǎ tā zhuǎn sòng dào jiāng xià tài shǒu huáng zǔ shǒu xià ，hòu bèi huáng zǔ suǒ shā ，zàng yú hàn yáng xī nán shā zhōu shàng ，yīn wéi mí héng céng zhuàn 《yīng wǔ fù 》，yǒu shēng míng ，gù hòu rén chēng cǐ zhōu wéi yīng wǔ zhōu 。“kōng zhōu duì yīng wǔ ，wěi huā xiāo sè ”，yǐ xiāo suǒ zhī jǐng ，yù wǎn xī zhī qíng ，yì zài yán wài 。jiē zhe bǐ fēng yī zhuǎn ，bǎ jī cì de fēng máng zhǐ xiàng le pò hài wén shì de cáo cāo 、huáng zǔ 。“bú dú xiào shū shēng zhēng dǐ shì ，cáo gōng huáng zǔ jù piāo hū ”。“zhēng dǐ shì ”，jí zhēng hé shì ，yì wèi shū shēng hé kǔ yǔ cǐ bèi jiū chán ，yǐ rě huò zhāo zāi 。cán hài rén cái de cáo cāo 、huáng zǔ ，suī néng chēng xióng yī shí ，bú yě guī yú mǐn miè le ma ！cǐ jù liú lù chū sū shì chāo rán wù wài 、suí yuán zì shì de rén shēng tài dù 。shōu wěi sān jù ，jiù yǎn qián zhǐ diǎn ，zhuǎn chū zhèng yì ，xī wàng yǒu rén chāo rán yú fēng gāo làng jí de zhèng zhì xuán wō zhī wài ，(...)
qián sì jù xiě sòng bié zhī qíng ，shī rén yóu “guò qù ”xiǎng dào “xiàn zài ”，zài yóu “xiàn zài ”xiǎng dào “wèi lái ”，tā běn shēn yǒu gè shí jiān de céng cì 。shī cóng “tóng zhì qíng qīn ”yī cì xiě lái ，xiě dào sì shí nián lái ，“zhōng jiān xiāo xī liǎng máng rán ”，bú jiē zhe xiě xiàng féng hé sòng bié ，ér tū rán chā rù “gèng wéi hòu huì zhī hé dì ”。biǎo míng kàn ，huǎng rú tiān wài qí fēng ，pī kōng fēi lái 。dàn shí jì shàng ，“gèng wéi hòu huì ”，jiù yǐ nì shè le xià wén de “hū màn xiàng féng ”。yīn wéi méi yǒu yǎn qián de “hū màn xiàng féng ”，shī rén shì bú kě néng xiǎng dào jiāng lái de “gèng wéi hòu huì ”de 。zhè jù duì shàng jù lái shuō ，shì tū jiē 。yóu yú zhè yàng de tū jiē ，suǒ yǐ néng xiān qǐ bō lán ，bǎ shī rén gǎn shāng lí luàn de qíng huái ，biǎo xiàn dé (...)
“fān luò huí cháo ”xiě bàng wǎn cháo huí shí zhōu chuán jiàng fān kào àn ，“rén guī gù guó ”jí wú wén yīng zhòng huí yuè wáng gù dì 。“shān jiāo gǎn kǎi zhòng yóu ”jí zài zhǒng shān shān dǐng xīn huái gǎn kǎi zài dù yóu guān 。zhè sān jù fèn bié xù shù shí jiān 、dì diǎn ，yǐn chū gǎn kǎi 。“gōng shé shuāng hán ，jī xīn yǐ duò shā ōu ”，èr jù jǐn chéng gǎn kǎi shū fā 。zhè lǐ shì bǐ yù yǔ ，jiè shuāng lěng ér gōng duàn ，yù nán sòng mò guó shì rì wēi ，zì jǐ yǐ jīng wú yì yú qiú gōng lì míng ，“jī xīn yǐ duò shā ōu ”shì shuō “jī xīn ”bú sǐ ，jí shǐ bú yòng gōng jiàn ，shā ōu réng huì bèi zì jǐ de liè xīn jīng duò 。zhè diǎn gù chū zì 《liè zǐ ·huáng dì piān 》de yī gè gù shì 。shuō yǒu gè rén hǎo niǎo ，jīng cháng yǔ ōu niǎo tóng yóu ，yī tiān fù qīn ràng tā liè qǔ ōu niǎo ，ōu niǎo jiù wǔ ér bú xià 。yì sī shì shuō rén rú guǒ xīn dòng yú nèi ，qín niǎo shì huì jiào chá de 。mèng chuāng yòng zhè yī diǎn gù shì wéi le biǎo míng zì jǐ zhuàng xīn bìng wèi zhēn sǐ 。xià miàn shuō ：“dēng qián bǎo jiàn qīng fēng duàn ，zhèng wǔ hú 、yǔ lì biǎn zhōu 。”qīng fēng shì jiàn míng ，dēng qián zhào kàn yǐ jīng shé duàn de qīng fēng bǎo jiàn ，zì jǐ què zhèng jià yī yè biǎn zhōu ，tóu dài qīng ruò lì ，shēn pī lǜ suō yī ，zài fēng yǔ zhōng áo yóu wǔ hú 。gǎn qíng shěn yù ér yòu fàng làng xíng hái ，xīn zhōng zì rán shì yǒu nán yán yǐn tòng 。zhè lǐ zhī yǒu wǔ hú yóu shì shí bǐ ，qí tā dōu shì jiè yù xū bǐ 。jié sān jù ：“zuì wú qíng ，yán shàng xián huā ，xīng rǎn chūn chóu 。”zhè lǐ cái àn diǎn tí ，xiě dào sī niàn wén zhǒng ，shuō ：zuì wú qíng de yì jí zuì yǒu hèn de shì ，shì wén zhǒng mù shí yán shàng de xián huā yě cǎo ，sì hū dài yǒu jiàn xià xuè xīng zhī qì ，rǎn chéng yī piàn chūn chóu 。xīng zì xià dé chù mù jīng xīn 。wén zhǒng shì yuè wáng cì jiàn ràng tā zì shā de 。zuò (...)
kuǎn duàn ，mǎ háng chí huǎn mào 。yǔ chū yú 《hòu hàn shū ·mǎ yuán chuán 》“chéng xià zé chē ，yù kuǎn duàn mǎ ”，lǐ xián zhù ：“kuǎn yóu huǎn yě ，yán xíng duàn chí huǎn yě 。”hòu jiè zhǐ nú mǎ 。zhè lǐ zuò zhě shí yòng yǐ zhǐ tā suǒ qí de máo lǘ ，yì qǔ qí “xíng duàn chí huǎn ”zhī yì 。zuò zhě tuì jū jiāng níng shí ，shén zōng cì tā yī pǐ mǎ ，hòu lái mǎ sǐ le ，tā wài chū lǚ yóu jiù qí máo lǘ 。“jiǎn ”wèi jiǎn lǘ 。wèi tài 《dōng xuān bǐ lù 》juàn shí èr zǎi ，wáng ān shí jiāng níng ，“zhù dì yú bái mén wài qī lǐ ，qù jiǎng shān yì qī lǐ ，píng rì chéng yī lǘ ，cóng shù tóng yóu zhū shān sì 。yù rù chéng zé chéng xiǎo fǎng ，fàn cháo gōu yǐ háng ，gài wèi cháng chéng mǎ yǔ jiān yú yě 。”zhè cì zhèng shì qí máo lǘ yě yóu ，xīn xián yì jìng ，tián rán zì ruò ，shí me shēng chén dé shī 、yáo jié shì fēi ，fǎng fó zǎo pāo zhì jiǔ xiāo yún wài ，qí jīng shén chāo rán chén wài 。dìng lín sì zuǒ yòu ，fēng (...)
shān nán shān běi huā liáo luàn 。
zhè shǒu shī de shǒu lián miáo xiě zài biǎn zhé tú zhōng suǒ jiàn de lǐng nán fēng guāng ，yǒu xiān míng de dì fāng sè cǎi 。dì yī jù xiě shān shuǐ ，lǐng nán zhòng luán dié zhàng ，shān xī bēn téng tuān jí ，xíng chéng bú shǎo de zhī liú chà dào (...)
＿yì guàn ，diāo wěi àn ，lù sī ＿。shí lái zhèng kǒng bú miǎn ，liú zhì jiàn nán zhōu 。lián juàn xī zhōu fēng yǔ ，tíng zhù bǎi chéng gē gǔ (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

＿义冠，貂尾案，鹭鸶＿。时来正恐不免，留滞剑南州。帘卷西州风雨，庭伫百城歌鼓(...)
戏马台前，采花篱下，问岁华、还是重九。恰归来、南山翠色依旧。帘栊昨夜听风雨，都不似、登临时候。一片宋玉情怀，十分卫郎清瘦。

相关赏析

园有棘，其实之食。心之忧矣，聊以行国。不知我者，谓我士也罔极。彼人是哉，子曰何其？心之忧矣，其谁知之？其谁知之，盖亦勿思！
止因贪此恋荣华。
子显复命将事情告诉穆公。穆公说：“仁人啊，公子重耳！叩拜但不拜谢，是他没已晋献公的继承人而自居，所以没有拜谢。(...)
＿义冠，貂尾案，鹭鸶＿。时来正恐不免，留滞剑南州。帘卷西州风雨，庭伫百城歌鼓(...)

作者介绍

蔡汝南 蔡汝南（1516—1565），明代文学家。字子目，号抱石，浙江德清人。明朝嘉靖（1522年～1566）年间进士，十七岁即好为诗，有重名，中年专攻经学，知衡州时，常至石鼓书院为诸生讲经传道。